Ta strona używa pliku COOKIE z zapisanym identyfikatorem sesji użytkownika w celu optymalizacji. W przypadku skorzystania z formularza kontaktowego tworzony jest tymczasowy plik COOKIE, który zabezpiecza formularz przed wielokrotnym wysłaniem wiadomości. Strona korzysta także z plików COOKIE systemu Google Analytics w celach statystycznych. Możesz dowiedzieć się więcej na temat tych plików z polityki prywatności Google. Żadne wrażliwe dane nie są zbierane. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu.

Zamknij

Dla rodziców

Godziny otwarcia, opłaty za przedszkole

Godziny otwarcia przedszkola: 6:30–16:00

Opłaty za przedszkole:

Wyżywienie:
  • śniadanie - 2,80 zł/dziennie
  • obiad - 5,40 zł/dziennie
  • podwieczorek - 1,80 zł/dziennie

Bezpłatne nauczanie, wychowanie, opieka w wymiarze 5 godz. dziennie w godz. 7:00–12:00

Godzina ponad podstawę programową – 1,00 zł

RozwińZwiń

Jak przebiega rozwój mowy dziecka?

Wiedza o tym jak rozwija się mowa dziecka jest dla rodziców bardzo ważna. Bez tej wiedzy, nie możemy mu pomóc, a nawet więcej - możemy zaszkodzić, wymagając tego, czemu sprostać nie może, lub lekceważąc, przeoczając niepokojące sygnały. Rozwój mowy nie przebiega jednakowo u wszystkich dzieci. Jedne dzieci zaczynają mówić wcześniej, u innych zaś przyswajanie głosek przebiega wolniej. Rozwój mowy uwarunkowany jest genetycznie. Zależy on jednak nie tylko od wrodzonych właściwości organizmu człowieka, ale także od warunków społecznych, kontaktu ze środowiskiem, z innymi ludźmi. Możemy wyróżnić cztery okresy w rozwoju mowy dziecka (wg L. Kaczmarka).

Są to:

  • okres melodii od momentu urodzenia się dziecka do ukończenia pierwszego roku życia,
  • okres wyrazu od 1 do 2 roku życia,
  • okres zdania od 2 do 3 roku życia,
  • okres swoistej mowy dziecięcej od 3 do 7 roku życia.

Każdy z tych okresów cechuje specyficzna dynamika rozwoju.

Okres melodii

W tym najwcześniejszym okresie, dziecko komunikuje się z otoczeniem za pomocą krzyku. Około 2-3 miesiąca życia pojawia się głużenie -niemowlę zaczyna wydawać różne dźwięki. Nie jest to jeszcze mowa, ale nieświadome ćwiczenie narządów artykulacyjnych. Około 6 miesiąca życia pojawia się gaworzenie, które polega na powtarzaniu i naśladowaniu dźwięków mowy. Dziecko artykułuje dźwięki przypadkowo, ale też powtarza te zasłyszane z otoczenia- "rozmawia" z dorosłymi posługując się prostymi sylabami. Pod koniec pierwszego roku życia dziecko dużo już rozumie, spełnia proste polecenia. Pojawiają się pierwsze wyrazy: mama, tata, baba.

Okres wyrazu

Maluch rozumie o wiele więcej słów, wyrażeń i zdań, niż jest w stanie samodzielnie wypowiedzieć. Komunikuje się z otoczeniem za pomocą wyrazu, ale mowa jest nadal mocno uproszczona. Charakterystyczne jest wypowiadanie tylko pierwszej lub ostatniej sylaby lub końcówki np.: jeszcze- esce, daj- da, pomidor- midol.. Stosuje wyrazy dźwiękonaśladowcze: hau, miał, be, me. Wymawia wszystkie samogłoski, oprócz nosowych (ą, ę) oraz najłatwiejsze spółgłoski: p.b,m,t,d,n,k,ś. Pozostałe głoski zamienia na inne np. ciocia-tota, dzieci -deti.

Okres zdania

Między drugim a trzecim rokiem życia, dziecko zaczyna budować zdania. Początkowo są to zlepki wyrazowe lub równoważniki zdań. Z czasem pojawiają się zdania trzy i więcej wyrazowe. Pomimo błędów gramatycznych, mowa dziecka jest coraz bardziej zrozumiała dla najbliższego otoczenia. Dziecko wymawia większość głosek: p,m,b,pi,bi,mi,t,d,n,ń,k,g,ch,f,w,fi,wi,l,ś,ź,ć,dź,ł,j; a pod koniec tego okresu mogą pojawić się głoski syczące (s,z,c,dz) a nawet szumiące (sz, ż, cz,dż). Najczęściej jednak, głoski trudniejsze są zastępowane łatwiejszymi np. szumiące zastępowane są syczącymi.

Okres swoistej mowy dziecięcej

Okres ten trwa najdłużej i prowadzi do pełnego zrozumienia mowy dziecka przez otoczenie. Dziecko zaczyna prowadzić swobodne rozmowy. U dzieci w tym okresie można dostrzec duże zainteresowanie światem i niekończące się pytania o wszystko.

Mowę dziecka trzyletniego, które trafia do przedszkola, cechuje zmiękczanie głosek sz,ż,cz,dż,s,z,c,dz często wymawiane są jak ś,ź,ć,dź ; r może być wymawiane jak j lub l, zamiast f występuje ch i odwrotnie. Wyrazy często są poskracane a głoski poprzestawiane.

Wymowa dziecka czteroletniego różni się pod względem dźwiękowym w stosunku do trzylatka. Utrwalaja sie głoski: s,z,c,dz, dziecko nie powinno ich wymawiać jak: ś,ź,ć,dź. Nie powinna już występować zamiana k,g na t,d oraz zamiana głoski l na j, f na ch. Może pojawić się głoska r i głoski sz,ż,cz,dż choć dziecko jeszcze je zamienia na s,z,c,dz lub ś,ź,ć,ź.

Mowa dziecka pięcioletniego jest już w zasadzie zrozumiała. Głoski sz,ż,cz,dż które pojawiły się w czwartym roku życia, zaczynają się ustalać. Dziecko potrafi je poprawnie powtórzyć, ale w mowie potocznej mogą być wymawiane jak s,z,c,dz. Głoska r powinna być wymawiana, ale często pojawia się dopiero w tym okresie.

U sześciolatków mowa powinna być już opanowana pod względem dźwiękowym. Mogą się jeszcze zdarzać pomyłki, ale powinny być coraz rzadsze.

Dziecko siedmioletnie mówi poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym i składniowym.

Pamiętajmy o tym, że każde dziecko jest inne i rozwija się we własnym tempie. Jeżeli jednak pojawiają się w jego mowie nieprawidłowości najlepiej skontaktować się z logopedą. Wady wymowy można usunąć, ale trzeba je w porę zdiagnozować i podjąć właściwą terapię. Systematyczna praca zarówno z logopedą, jak i w domu z rodzicami, przyniesie oczekiwane efekty.

Opracowała: Logopeda- B. Lenart

Literatura:

  • Demel G., (1994), Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, Warszawa.
  • Kaczmarek L., (1988), Nasze dziecko uczy się mowy, Lublin.
  • Michalak-Widera I., Węsierska K., (2001), Aby nasze dzieci mówiły pięknie. Program terapii stymulującej nabywanie mowy przez dzieci prawidłowo rozwijające się, jak i te, u których rozwój przebiega nieharmonijnie, Katowice.
  • Sawa B., (1990), Dzieci z zaburzeniami mowy, Warszawa.
  • Sołtys-Chmielowicz A., (1993), Rozwój mowy dziecka, [w:] Sołtys-Chmielowicz A.Tkaczyk G., Usprawnianie mowy u dzieci specjalnej troski. Metodyka postępowania, Lublin, 30-38

RozwińZwiń

Moje dziecko jest przedszkolakiem

Każdy z nas dorosłych przechodził a nasze dziecko przeszło już kilka i wkracza w nowe etapy swego rozwoju. Był to okres noworodkowy, niemowlęcy, poniemowlęcy, okres dzieciństwa. Okres dzieciństwa jest dla życia i rozwoju dziecka najważniejszym okresem szczególnych zmian rozwojowych fizycznych i psychicznych.

Okres przedszkolny trwa 4 latai rozwój fizyczny i psychiczny dziecka nie przebiega równomiernie. Co roku dokonują się pewne zmiany postępowe i przekształcenia, pojawiają się pewne wahania i mniej lub bardziej zauważalne różnice. Pomiędzy 3 a 4 rokiem życia /podobnie pomiędzy 5 a 6 rokiem życia rytm zmian rozwojowych jest na ogół umiarkowany. Natomiast pomiędzy 4 a 5 rokiem życia możemy zaobserwować wyraźne nasilenie się procesów rozwojowych, zarówno pod względem fizycznym jak i psychicznym. To zjawisko nazywane jest skokiem rozwojowym.

Rozwój fizyczny naszego dziecka jest ściśle związany z jego rozwojem umysłowym. Nie następuje w jednakowym tempie, w pewnych okresach o różnej szybkości ale z zachowaniem pewnego porządku, który możemy przewidzieć i zaobserwować. Tempo cykli rozwoju jest różne u różnych dzieci, wykazuje jednak stały kierunek do wcześniejszego lub późniejszego osiągnięcia krytycznego punktu w swoim rozwoju.

Wychowując swoje dziecko bardzo często nie zadajemy sobie pytania w jakim celu kupujemy mu zabawki, czytamy książeczki, uczymy jeździć na rowerku, gramy z nim w piłkę, uczymy samodzielnego wykonywania różnych czynności itp. Wszystkie te nasze poczynania mają przygotować nasze kochane maleństwo do przyszłego życia, do podejmowania nauki w szkole. Z obserwacji wielu pedagogów i psychologów o znaczeniu przygotowania do nauki w szkole większość rodziców przypominała sobie kiedy dziecko skończyło 6 lat i pora była zapisać je do tzw. Zerówki. Do 2004 roku obowiązek edukacji przedszkolnej nie był obowiązkowy i bardzo wielu rodziców korzystało z tego przywileju nie posyłając dziecka do przedszkola. Nie zdawali sobie sprawy z tego jaką wyrządzają krzywdę dla rozwoju dziecka. Idealną sytuacją była ta, w której nasze dziecko miało opiekę fachowców już od wieku żłobkowego przez cały okres przedszkolny.

Są zauważalne różnice w rozwoju fizycznym, umysłowym, emocjonalnym u dzieci uczęszczających do przedszkola od najmłodszej grupy i u dzieci uczęszczających tylko do grupy 6-latków. Dziecko, które wcześniej nie uczęszczało do przedszkola napotyka na swej drodze wiele nowych zadań i problemów, z którymi często musi sobie radzić samo. Nie rzadko bowiem jest tak, że w chwili kiedy zaczyna uczęszczać do przedszkola musi samo wykonywać wiele zadań i czynności, które dotychczas za nie wykonywali rodzice lub dziadkowie. Łatwiej jest dziecku, które pod fachową opieką w przedszkolu już od 3 roku życia nabywało pewne umiejętności i zdobywało już wiedzę. Takie dziecko jest bardziej pewne siebie, nie boi się nowych sytuacji, wie jak się można w nich zachować, ma większy zasób słownictwa i pojęć, potrafi samodzielnie wykonywać wiele czynności, jest bardziej sprawne fizycznie.

Dzieci z najmłodszej grupy przedszkolnej osiągnęły już pewien poziom rozwojowy. Uwagę zwracają odmienne proporcje w budowie ciała dziecka i osoby dorosłej tzn. stosunkowo duża głowa, długi tułów, słabe i krótkie kończyny. Trzylatek dość pewnie chodzi i biega, potrafi przez chwilę sam stać na jednej nodze, podskoczyć, wdrapać się na różne sprzęty i zsunąć z nich, przepełzać pod przeszkodami, popychać, ciągnąć i przenosić niezbyt ciężkie przedmioty, rzucać i manipulować drobnymi przedmiotami. Pomimo wielokrotnego powtarzania wszystkie czynności charakteryzują się niezręcznością i powolnością wykonania. Poprzez naśladowanie osób dorosłych opanowuje czynności związane z codziennym życiem, jedzeniem, myciem, ubieraniem.

Układ nerwowy 3-latka jest bardzo wrażliwy i delikatny. Dziecko jest impulsywne, szybko się męczy przy pracy umysłowej, choć potrafi się skupić na wykonywanej czynności. Wzrok i słuch dziecka były gotowe do pracy w chwili urodzenia lecz ich sprawność wzrasta z rozwojem dziecka. Pamięć jest mimowolna. Dziecko nie stawia sobie celu zapamiętania jakiegoś materiału by go potem odtworzyć.

Rozwój mowy jest ściśle związany z rozwojem myślenia. Trzylatek zna około 1000 słów, na ogół poprawnie buduje proste zdania rozwinięte, a czasami różne zdania złożone przy czym nieprawidłowo wymawia głoski. Wyrazem aktywności myślowej są stawiane przez dziecko pytania „dlaczego, co to?”. Dziecko koncentruje się na bodźcach silnych, atrakcyjnych, ważnych w danej sytuacji a wyobraźnia może być bardzo duża choć dziecko ma problemy z odróżnieniem świata realnego od fikcji.

Dzieci najmłodsze nie potrafią ukrywać swoich uczuć i są w nich niestałe. Gniew, strach, radość, niechęć, zazdrość, sympatia ukazywane się w jego zachowaniu i gestach, okrzykach, śmiechu czy płaczu. Najchętniej bawią się same lub we dwójkę, przy czym nie bawią się razem lecz obok siebie. Nie potrafią współdziałać w zespole a próby współdziałania możemy zaobserwować w trakcie zbiorowej zabawy w jadące samochody.

Dzieci 4-letniepod względem rozwoju niewiele różnią się od grupy najmłodszej. Ogólnie poruszają się pewniej i swobodniej, są zwinniejsze, nabierają wprawy w wykonywaniu prostych ćwiczeń równoważnych, podskoków czy skoków. W tej grupie wiekowej możemy zaobserwować pewne zróżnicowanie. Możemy spotkać dzieci zbliżone rozwojem do 5-latka jak i bardziej do 3-latka.

U czterolatka zwiększa się krąg zainteresowań, częściej zadają pytania, mówią o swoich przeżyciach, wzbogaca się ich zasób słownictwa, zmniejszają trudności w nawiązywaniu słownego kontaktu z dzieckiem, sygnalizuje swoje życzenia, odczuwane zadowolenie czy przykrość. Wykształcone w poprzednim roku umiejętności wymagają dalszych ćwiczeń i utrwalania. Szybciej przyswajają sobie zasady współżycia w grupie, poszerzają wiadomości i lepiej je wykorzystują. We wspólnej zabawie nadal potrzebują pomocy osoby dorosłej, nie potrafią jeszcze zorganizować sobie zabawy wymagającej współdziałania choć taka zabawa je pociąga.

Pomiędzy 4 a 5 rokiem życia następuje tzw. Skok rozwojowy charakteryzujący sięprzyspieszonym rozwojem fizycznym jak i psychicznym. Wyraźniej zaznaczają się w tym wieku właściwości charakteru tj. odwaga, ambicja, dążenie do wykazywania się sprawnością fizyczną czy emocjonalne przeżywanie własnych niepowodzeń i sukcesów. W grupie dziecięcej możemy zauważyć dzieci o harmonijnym rozwoju, w normie, o przyspieszonej dynamice lub trochę słabiej rozwinięte i nie dorównujące reszcie. Zaznaczają się różnice pomiędzy dziewczynkami i chłopcami wynikające z odmienności upodobań. Dziecko 5-letnie staje się badaczem i odkrywcą nieznanego mu świata zjawisk i rzeczy. Rezultat wyobraźni i fantazji oraz szybki rozwój mowy i myślenia pozwalają mu na wysnuwanie nowych problemów. Zwiększa się rola książki, pomocy dydaktycznych, opowiadań nauczycielki czy rodzica. Zaburzenia wymowy wymagają już interwencji logopedy, laryngologa lub stomatologa.

Pięciolatek jest żywy, ruchliwy, dociekliwy i wścibski. Odczuwa potrzebę współdziałania z kolegami, jest wrażliwy na opinie otoczenia, lubi współzawodnictwo. Podczas zabawy pojawiają się liczniej konflikty, sympatie i antypatie, dokuczanie niektórym kolegom, używanie przewagi/siły/.

W rozwoju 6-latków następuje dalszy postęp. Zmienia się sylwetka dziecka a zmiana uzębienia i objętości zatok nosowych powoduje rozwój części twarzowej czaszki. Dzieci są silniejsze, bardziej wytrzymałe, zręczniejsze. W wielu czynnościach ruchowych obserwuje się płynność, swobodę i dynamikę a także automatyzację ruchów. Wykazują zwiększona potrzebę ruchu, wysiłku fizycznego /zwłaszcza chłopcy/, a sprawność fizyczna często decyduje o jego pozycji w grupie. Doskonale organizują się i podejmują inicjatywę, współzawodniczą zespołowo i indywidualnie. Wszystkie te czynności wpływają na doskonalenie sprawności ruchowej: koordynacji, precyzji i szybkości niezbędnych dla osiągania dobrych rezultatów w każdym działaniu, w perspektywie w nauce pisania.

Zmienia się sposób zdobywania wiedzy i doświadczenia. Przeważają spostrzeżenia wzrokowe i słuchowe. Uwaga i pamięć mają cechy dowolne/ dziecko chce zapamiętać/. 6-latek ma dużą wyobraźnię ale rozróżnia świat fikcji od świata realnego. Swobodnie posługuje się mową, używa wszystkich części mowy i złożonych form gramatycznych, buduje zdania z uwzględnieniem form, przypadków, czasów, popełniając czasami błędy. U wielu z nich możemy zaobserwować brak powściągu myślowego - udzielanie odpowiedzi bez zastanowienia, „pochopnie”.

Dziecko 6-letnie charakteryzuje się pewną równowagą uczuciową. Jest pogodne, pozytywnie nastawione do otoczenia, bez zmiennych nastrojów przy dużym zaangażowaniu się w to co dzieje się wokół, potrafi ukryć swoje uczucia. Bardzo lubią zabawy zespołowe i z podziałem na role.

Dziecko kończąc 6 lat zarówno pod względem rozwoju fizycznego, umysłowego i emocjonalno-społecznego jest gotowe do podjęcia z sukcesami obowiązków w szkole.

RozwińZwiń

Dziecko dojrzałe do nauki w szkole to

JEST SPRAWNE RUCHOWO - to znaczy, że:

  • Jest na tyle sprawne ruchowo i silne, że podołać może systematycznym wysiłkom jak: wstawanie, uczenie się, odrabianie lekcji domowych
  • Ma przyswojone i wyrobione podstawowe umiejętności ruchowe jak: bieg, skoki, dłuższy marsz, utrzymywanie równowagi, szybka zmiana pozycji
  • Ma wystarczająco opanowane precyzyjne ruchy palców. Sprawnie posługuje się nożycami, ołówkiem, kredką, pędzlem, formuje wałeczki z plasteliny
  • Lubi zabawy na świeżym powietrzu, odczuwa potrzebę biegania i skakania, ruchy jego są zręczne i skoordynowane

JEST SPRAWNE INTELEKTUALNIE - to znaczy, że:

  • Jest dobrze zorientowane w najbliższym otoczeniu /imiona rodziców i innych członków rodzin, miejsce zamieszkania, nazwy zawodów rodziców, zakładów pracy, mówi o pracy rodziców, zajęciach rodzeństwa, położenie różnych zakładów pracy, instytucji w pobliżu domu itp.
  • Poprawnie wymawia głoski
  • Posiada bogate słownictwo i wypowiada się zdaniami poprawnymi pod względem gramatycznym
  • Chętnie mówi o swoich spostrzeżeniach, przeżyciach, zadaje dużo pytań na temat obserwowanych wydarzeń i zjawisk
  • Umie przeliczać przedmioty do 10 lub 20
  • Potrafi określić co narysowało - w rysunku można rozpoznać rzeczywiste przedmioty; rysunek postaci ludzkiej zawiera wszystkie części ciała /w miarę proporcjonalne/ tj. głowa, szyja, tułów, dwie kończyny górne z dłońmi i palcami, kończyny dolne ze stopami.
  • Umie skupić się podczas rysowania i zabawy kilkanaście minut /tzn. nie wierci się, nie rozmawia z k0olegami, nie ogląda ścian itp./

JEST DOJRZAŁE SPOŁECZNIE - to znaczy, że:

  • Łatwo rozstaje się z rodzicami, ma przekonanie, że poradzi sobie w nowym środowisku, odnosi się z zaufaniem do nowej sytuacji
  • Rozpoczęte prace doprowadza do końca, dba o ich wygląd estetyczny
  • Podporządkowuje się poleceniom osób dorosłych, rozumie ich konieczność, nawet jeśli nie są aktualnie miłe
  • Śmiało nawiązuje kontakty, jest w miarę swobodne, chętnie bawi się z rówieśnikami,
  • Współpracuje w grupie, potrafi poprowadzić zabawę lub ustąpić koledze
  • Rozumie zasady gier i zabaw, podporządkowuje się nim
  • Samodzielnie umie się ubrać /rozebrać/, jeść
  • Szanuje zabawki, książki i przybory szkolne
  • Utrzymuje porządek w swoich zabawkach i przyborach
  • Chętnie wykonuje polecenia rodziców, lubi być pożyteczne i przydatne w domu
  • Ma nawyk słuchania, gdy mówi osoba dorosła i przekazywania zrozumiałych komunikatów

JEST DOJRZAŁE EMOCJONALNIE - to znaczy, że:

  • Potrafi opanować złość i komunikaty agresywne
  • Rozumie, że czasem zdarzają się niepowodzenia, nadaje im właściwy wymiar
  • Jego nastroje odpowiadają sytuacjom, zachowuje kiedy trzeba powagę, śmieje się z tego co śmieszne, nie bywa płaczliwe

Jeżeli dziecko spełnia te wszystkie albo prawie wszystkie warunki -to znakomicie. Możemy wtedy ze spokojem patrzeć w jego szkolną przyszłość.

Nie każde dziecko rozwija się równomiernie we wszystkich dziedzinach. Jeśli te rozbieżności są nieznaczne, można spodziewać się wyrównania, jeśli są duże, mówimy o braku gotowości szkolnej.

Jak pomóc dziecku?

Stwórzcie w domu takie warunki, by dziecko mogło prawidłowo funkcjonować w szkole. Powinno mieć zapewniony spokój, odpowiedni miejsce do odrabiania lekcji ora uregulowany tryb życia /spacery, sen, posiłki/. Warunkiem prawidłowego funkcjonowania dziecka jest silny i zdrowy system nerwowy, dlatego bardzo ważnym czynnikiem jest długi około 12-godzinny sen. Zły wpływ na wzrok i nieodporny jeszcze system nerwowy ma odbiór jakiegokolwiek programu telewizyjnego, a także dłuższe siedzenie przed komputerem. Dziecko bywa potem senne, mocno roztargnione lub nazbyt pobudzone.

Drugim ważnym czynnikiem jest prawidłowe odżywianie a szczególnie ważne jest śniadanie /odpowiedni dobór produktów, witamin/. Dieta korzystna dla mózgu to bogate w potas świeże owoce i warzywa, tłuszcze rybne i roślinne, picie dużej ilości wody /usuwanie toksyn/.

Opracowała B. Przypis na podstawie „Poradnika dla rodziców pierwszoklasisty” I. Zarzyckiej

RozwińZwiń

Ramowy rozkład dnia dla dzieci 3 - 4 - 5 - letnich

Realizacja podstawy programowej 7:00–12:00

Godzina

Rodzaj aktywności dziecka

6:30–8:00

gr. łączona I i II

Schodzenie się dzieci. Kontakty indywidualne z dziećmi i rodzicami. Zabawy swobodne przy niewielkim udziale nauczyciela.
Zabawy dowolne w kącikach zabaw. Praca w małych zespołach lub indywidualna z dziećmi o różnych potrzebach edukacyjnych uwzględniająca wnioski z diagnozy pedagogicznej.

8:00–8:30

Gimnastyka poranna, zabawy ruchowe ze śpiewem.
Przygotowanie do śniadania - czynności porządkowe, samoobsługowe, higieniczne.

8:30–9:00

Śniadanie,
– prace porządkowo-higieniczne (praca dyżurnych)

9:00–10:00

Zajęcia z całą grupą organizowane przez nauczyciela uwzględniające wszystkie obszary edukacyjne zgodnie z Podstawą Programową Wychowania Przedszkolnego, wynikające z realizacji przyjętych Programów Wychowania Przedszkolnego.
Zajęcia dodatkowe:
– zajęcia z logopedą (czwartek, piątek),
– Zajęcia z psychologiem (wtorek),
– Zajęcia z pedagogiem specjalnym (środa),
– zajęcia z języka angielskiego (poniedziałek, środa),
– religia (wtorek, czwartek).

10:00–11:45

Zabawy dowolne dzieci w kącikach zabaw i wybranymi zabawkami inicjowane przez dzieci.
Pobyt dzieci na powietrzu:
– spacery, wycieczki, obserwacje przyrodnicze, zabawy ruchowe, zabawy w ogrodzie przedszkolnym

11:45–12:00

Przygotowanie do obiadu:
– czynności higieniczno-samoobsługowe
Prace porządkowe (praca dyżurnych)

12:00–12:30

Obiad
– nauka posługiwania się sztućcami, rozmowy na temat kulturalnego zachowania przy stole, zdrowego sposobu odżywiania się itp.

12:30–14:00
(3-latki)

Odpoczynek poobiedni:
– leżakowanie.

12:30–13:00
(4-5-latki)

Odpoczynek poobiedni
– zabawy relaksacyjne
– słuchanie bajek i baśni, słuchanie muzyki relaksacyjnej itp.

13:00–14:00
(4-5-latki)

Zabawy dowolne dzieci wynikające z ich zainteresowań
– rysowanie, malowanie, wycinanie, ćwiczenia graficzne, gry towarzyskie, gry planszowe, loteryjki, układanki itp.
– zabawy doskonalące i rozwijające kompetencje dzieci.

14:00–14:30

Przygotowanie do podwieczorku - czynności higieniczno – porządkowe
Podwieczorek - prace porządkowe (praca dyżurnych)

14:30–16:00

Pobyt dzieci na powietrzu – spacery, zabawy swobodne w ogrodzie przedszkolnym. Zabawy integracyjne oraz zabawy wg zainteresowań dzieci. Praca indywidualna, rozwijanie specyficznych właściwości psychofizycznych dzieci (uzdolnień, zainteresowań). Kontakty indywidualne z rodzicami.

RozwińZwiń

Ramowy rozkład dnia dla dzieci 5-6-letnich

Realizacja podstawy programowej od godz. 7:00 do godz. 12:00

Godzina

Rodzaj aktywności dziecka

7:00–8:00

Grupa łączona z oddziałem I:
– zabawy dowolne służące realizacji pomysłów dzieci.

8:00–8:15

Kontakty indywidualne z rodzicami. Praca w małych zespołach (lub indywidualna) z dziećmi o różnych potrzebach edukacyjnych uwzględniających wnioski z diagnozy pedagogicznej. Zabawy integracyjne z grupą. Rozmowy kierowane na tematy zgodne z zainteresowaniami dzieci.

8:15–8:30

Ćwiczenia poranne poranne, zabawy ruchowe lub ze śpiewem:
– przygotowanie do śniadania
– czynności higieniczno-porządkowe, samoobsługowe.

8:30–9:00

Śniadanie:
– prace porządkowo-higieniczne (praca dyżurnych, mycie zębów)

9:00–10:00

Zajęcia organizowane przez nauczyciela uwzględniające wszystkie obszary edukacyjne zgodnie z Podstawą Programową Wychowania Przedszkolnego, wynikające z realizacji przyjętych programów wychowania przedszkolnego. Zabawy doskonalące i rozwijające kompetencje dzieci w zakresie przygotowania do nauki czytania i pisania.
– Zajęcia z logopedą (czwartek, piątek),
– Zajęcia z psychologiem (wtorek),
– Zajęcia z pedagogiem specjalnym (środa),
– Zajęcia z języka angielskiego (poniedziałek - środa),
– Religia (wtorek, czwartek).

10:00–11:45

Zabawy dowolne dzieci w kącikach zabaw i wybranymi zabawkami inicjowane przez dzieci.
Pobyt dzieci na powietrzu:
– spacery, wycieczki, obserwacje przyrodnicze, zabawy ruchowe i zabawy w ogrodzie przedszkolnym.

11:45–12:00

Przygotowanie do obiadu:
– praca dyżurnych, czynności higieniczno-samoobsługowe.

12:00–12:30

Obiad:
– usprawnianie (nauka) posługiwania się sztućcami, kształtowanie nawyków kulturalnego zachowania się przy stole, poznawanie zasad zdrowego żywienia,
– prace porządkowo-higieniczne (praca dyżurnych).

12:30–13:00

Zabawy relaksacyjne:
– słuchanie bajek i baśni, słuchanie muzyki relaksacyjnej. Utrwalanie poznanych wierszy i piosenek.

13:00–14:00

Zabawy dowolne dzieci wynikające z ich zainteresowań (rysowanie, malowanie, wycinanie, ćwiczenia graficzne, gry towarzyskie, gry planszowe, loteryjki, układanki itp.). Zabawy rozwijające kompetencje dzieci (uzdolnienia, zainteresowania):
– praca indywidualna z dziećmi lub w małych zespołach.

14:00–14:20

Czynności higieniczno-porządkowe. Przygotowanie do podwieczorku, podwieczorek:
– prace porządkowe (dyżurni).

14:20–16:00

Pobyt dzieci na powietrzu:
– spacery, zabawy swobodne w ogrodzie przedszkolnym, prace ogrodnicze, zabawy swobodne dzieci wybranymi zabawkami.
– kontakty indywidualne z rodzicami.

RozwińZwiń

Kontakt

Przedszkole Miejskie Nr 6
Stanisława Małachowskiego 39
23-200 Kraśnik
Tel.: 81 825 28 70
E-mail: